God en de verkeerssituatie

Na een dag werken, kwam mijn jongste dochter, ze is zeven, bij me op schoot zitten. "Mam, waar gaat je volgende blog over?" Tja, eigenlijk had ik nog geen idee, dus ik vroeg haar waar zij vond dat ik over moest schrijven. Haar eerste ingeving was heerlijk eerlijk: " Wat zou God vinden van de verkeerssituatie vandaag?"  Nu moet je weten, dat ik twee keer met de auto vol op de remmen moest voor een fietser toen ik de kinderen uit school had gehaald. Ik mopperde over de fietsers die niet uitkeken. Ja, wat zou God ervan gevonden hebben? Van die fietsers en ook van mijn gemopper? Ik laat het antwoord maar even in het midden. Ik vroeg mijn dochter of ze nog andere suggesties had voor mijn blog, want ik zag mezelf nog niet een blog volschrijven over de relatie tussen God en verkeerssituaties. Ja, ze had nog wel meer ideeën. Het leek haar wel leuk als ik schreef over wat ons gezin van het geloof vindt. Ik vroeg hoe ze dat bedoelde. "Nou, of we het allemaal leuk vinden en wat we er mee doen en zo." En vervolgde ze : "Ik zou ook wel willen weten hoe het komt dat ons gezin bij het geloof hoort. Geloofde onze overgrootopa en zo ook al?"

Ik weet niet zo veel van het geloof van mijn voorvaderen. Ik wilde liever vertellen dat geloof een keus is en niet afhangt van je voorvaderen, maar mijn dochter was nu op dreef en vervolgde direct:"En ik wil eigenlijk wel weten hoe het begonnen is met God. Is Hij geboren? En zijn er ook spreekwoorden over God? En wat is geloof eigenlijk?" Ja, dat waren een paar goede vragen. Maar voor dat ik er antwoord op kon geven, zo ik er al zo snel antwoord op kon geven, ging ze al weer verder. "Je kunt ook schrijven hoe je het geloof zelf verder kunt verspreiden. En hoort muziek eigenlijk ook bij God? Want jij luistert altijd muziek over God, maar waarom hoort muziek bij God en bij de kerk?  En je moet ook schrijven over wat God fijn vindt en wat Gods doel voor jou is." Ik hapte even naar adem: "Gods doel voor mij?" Mijn dochter ging al weer verder:" Ja, gewoon wat God wil dat je doet in je leven. Wat God zegt over jou! Snap je?" "En", ging ze nog even verder , "schrijf dan ook nog wat je het allermooiste Bijbelverhaal vindt. En nu ga ik spelen!" Ze sprong op en pakte haar poppenwagen, die vandaag een pony bleek te zijn, om deze te borstelen. 

En daar zit ik nu, alleen na te denken over het doel van mijn leven en wat God van me wil. En als ik er nu toch zo een tijdje over nadenk is dat bijna dezelfde vraag als wat God van de verkeerssituatie van vandaag vindt. Rijd ik rond als een fietser, zonder op of om te kijken, zonder oog voor de rest van het verkeer,  (bijna) brokken makend, schijnbaar doelloos  (oke, daar gaat de vergelijking een beetje mank, want ik mag hopen dat ze wel ergens naar op weg waren) of rijd ik doelbewust en alert rond, geef ik duidelijk richting aan, houd rekening met mijn medeweggebruikers zonder mijn doel uit het oog te verliezen. Recht op Huis aan! Of ben ik misschien wel doelbewust maar mopperend op weg? (Hmm, die is een beetje confronterend).  Ja, wat zou God eigenlijk van de huidige verkeerssituatie vinden? Ik vind het eigenlijk toch wel een goede vraag.

En voor wie de doel van het leven nog zoekt: 

Micha 6:8

8 Er is jou, mens, gezegd wat goed is,

je weet wat de HEER van je wil:

niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten

en nederig de weg te gaan van je God.

En als uitsmijter:

"Is bidden op de fiets, misschien iets van wandelen met God "( Visje)