"Wil je een blog schrijven over Pinksteren voor de
jaarmarkt? Iets met het "Feest van de Geest"?" Geen ongewone
vraag, want ik schrijf graag blogs. Maar een verhaal over Pinksteren? De meeste
mensen komen nog wel een eind als je hen de betekenis van Kerst vraagt: de
geboorte van Jezus. Pasen wordt al moeilijker: de opstanding van Jezus. Hij
werd gekruisigd, stierf (Goede Vrijdag) en op de derde dag stond Hij op uit het
graf. Maar Pinksteren even kort en begrijpelijk uitleggen? We vieren de
uitstorting van de Heilige Geest. In vakjargon noemen we dat "de tale
Kanaäns". Kerktaal die alleen bij de doorgewinterede kerkgangers een
belletje doet rinkelen. Maar kom daar maar eens mee aan bij een willekeurige
voorbijganger op straat. "Wij vieren met Pinksteren de uitstorting van de
Heilige Geest!" Laten we eerlijk zijn, een erg toegankelijk antwoord is
dat niet en het zal menig wenkbrauw doen fronsen. In mijn werk als geestelijk
verzorger op de pg-afdeling (dementie) in het verpleeghuis word ik altijd
gedwongen om na te denken over beeldend uitleggen. Moeilijke woorden vermijden
en veel werken met voorwerpen die je kunt zien, ruiken, voelen en proeven.
"Belevingsgerichte vieringen" noemen we dat. Afgelopen jaar besloot
ik met Pinksteren een bos uitgebloeide paardenbloemen te plukken, met van die
pluisjes eraan. Achter het verpleeghuis is een groenstrook. Ik werk in een
volksbuurt in Rotterdam en ik stond in mijn nette jurk, die ik aan had voor de
viering, een bos paardenbloemen te plukken in een groenstrook langs de weg. Dat
wekte veel bekijks van buurtbewoners. "Wâ mot je d'rmee, wijffie?"
Altijd leuk om zo een praatje aan te knopen in de buurt.
De relatie paardenbloemen en de Heilige Geest is misschien
niet terug te vinden in de Bijbel, maar ik zal uitleggen wat ik er mee wilde
zeggen. De situatie in de Bijbel voordat het Pinksterfeest aanbreekt is als
volgt: Jezus is er niet meer, Hij is terug naar de hemel (Hemelvaart) maar laat
zijn volgelingen niet alleen achter. Hij beloofde dat de Heilige Geest zou
komen, die in hen zou wonen, hen zou troosten en hen zou leiden. Nu kun je je
misschien nog iets voorstellen bij een man die sterft aan een kruis en weer
levend wordt, maar wat of wie is dan die Heilige Geest? In de Bijbel zien we,
dat als de Geest komt er bijzondere dingen gebeuren: de discipelen voelen een
windvlaag en op hun hoofden verschijnen tongen als van vuur. De discipelen
beginnen in vreemde talen te spreken en iedereen verstaat hen in zijn eigen
taal. De Heilige Geest zet iets in beweging. Het woordje "ruach", het
Hebreeuwse woordje voor geest, betekent niet alleen geest, maar ook adem of
wind. De wind laat de pluisjes van de paardenbloem overal naar toe waaien, maar
we kunnen de wind niet zien. Misschien mogen we het wel verstaan als Gods adem
die over ons blaast en ons levenskracht geeft, enthousiasme, geestdrift. De
Geest vuurt aan. De Geest verbindt. De Geest zet in beweging. De Geest beweegt
de discipelen de wereld in te gaan en het goede nieuws over Jezus te
verkondigen en gemeenten te stichten. Het feest van de Geest is ook de
verjaardag van de kerk. Paardenbloempluisjes die over de wereld geblazen worden
en waaruit nieuwe plantjes gaan groeien op de plaatsen waar ze neer komen.
Handelingen 2:1-4
De komst van de heilige Geest
1 Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak waren ze allen
bij elkaar. 2 Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag,
dat het huis waar ze zich bevonden geheel vulde. 3 Er verschenen aan hen een
soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen
neerzetten, 4 en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide
toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.
