Twijfelaars en ongelovigen

Twijfel

Wie heeft er nooit twijfels? Soms lijkt het wel als of je als gelovige geen twijfels mag hebben of vragen mag stellen. “Twijfelen bevestigt ongeloof.” Het is een uitspraak die ik met enige regelmaat te horen krijg. En het liefst wordt er die tekst uit Jacobus 1: 6 bij geciteerd:” Wie twijfelt is als een golf in de zee, die door de wind heen en weer bewogen wordt.” Ik heb daar vaak over nagedacht. Als ik twijfel, als God ver lijkt, als ik niet precies kan napraten wat anderen menen dat ik moet geloven, is dat dan ongeloof?

Jezus neemt de twijfelaar serieus

We bevinden ons in de tijd na Pasen. En in de Bijbel lezen we dan de verhalen over de verschijningen van Jezus. Ik vind het prachtige verhalen. Ze staan vol twijfel en ongeloof. Dat lucht altijd op. Als de leerlingen twijfelden, terwijl ze het allemaal zelf meegemaakt hadden en Jezus niet herkenden, ook al stond Hij voor hen, hoe legitiem is het dan om af en toe een twijfelbui te hebben? Het mooie van die verhalen vind ik tegelijkertijd ook dat Jezus het er niet bij laat. Jezus lijkt steeds weer zoiets te zeggen als: “Twijfel je? Dan moet je eens even goed naar me luisteren en vooral ook naar me kijken.” Jezus breekt het brood. Jezus laat zijn handen en voeten zien. Jezus neemt de twijfelaar zo serieus, dat Hij meteen rigoureus een einde maakt aan de vertwijfeling. In de ontmoeting met Jezus worden ogen geopend, gaan blinden zien, stomme horen en twijfelaars geloven.

Ontmoet Jezus

Het hele Evangelie is een uitnodiging om naar Jezus toe te gaan en Hem te ontmoeten. Hij zegt: Kom naar mij allen die vermoeid en belast zijn…En voor mijn gevoel zegt Hij ook zoiets als: “Kom naar mij allen die het niet kunnen geloven. Kom naar mij, allen die twijfelen en zich vertwijfeld afvragen waar God toch is in deze gebroken wereld. Waar Hij was bij de aanslagen in Brussel en Pakistan, waar Hij is in Syrië.” Het hele Evangelie daagt ons uit. Twijfelaars en ongelovigen, als je wilt weten waar God is in deze wereld, ga naar Jezus en ontmoet Hem en Hij zal je ogen openen.

Het wagen met Jezus

In de Rooms-Katholieke kerk wordt vaak gesproken over het mysterie van het geloof. Over het geheim van het geloof. Dat geheim ligt niet in regeltjes of in onze pogingen het goed te doen en het geloof te doorgronden. Dat geheim ligt in Jezus zelf. Jezus als de weg naar de Vader. De waarheid is een persoon waarin het grote geheim verborgen ligt. Het geloof is geen pasklaar antwoord op al je vragen. Het geloof is een uitnodiging om het te wagen, te wagen met Jezus. Ga op weg en ontmoet Hem.

Twijfels veranderen in geloof?

Jezus ontmoeten? Hoe dan? Ik moest denken aan een klein briefje dat mijn dochter van 9 in mijn gebedsschrift stopte. Daar stond op: “Jezus, mijn hart is vol van Uw liefde.” Ik kan veel zeggen over Jezus ontmoeten, maar ik wil het bij de eenvoudige woorden van mijn dochter houden. Een kinderlijk geloof. Jezus toelaten in je hart, in je leven. Heer, ik houd van U. Ik wil met U leven. Ook als ik het leven niet begrijp, als ik vragen heb en twijfels. Ik wil naar U blijven kijken. Wilt U mijn twijfels veranderen in geloof? Ik waag het er op! 

JEZUS IS GENOEG

     "Ik vind het ingewikkeld dat op sommige plaatsen waar ik kom, ik alleen nog word gezien als "project dat genezen moet worden"."

Alles draait om Jezus

Hoewel ik mijn ziekte niet ben, bepaalt mijn ziekte op een zekere manier natuurlijk wel mijn leven, maar niet alleen negatief. Ja, natuurlijk bepaalt het mijn leven, omdat ik er altijd rekening mee moet houden en ik grenzen heb aan wat ik fysiek kan. Maar ik bedoel het ook op geestelijk gebied. Zoals Joni zegt in haar boek "Bidden bij Bethesda": "Als je dagelijks moet omgaan met pijn, draait alles om Jezus". 

Ik vind het ingewikkeld dat op sommige plaatsen waar ik kom, ik alleen nog gezien word als "project dat genezen moet worden." Als ik met vrienden naar Vrijzijn ga, verwacht iedereen dat ik naar voren ga bij de genezingsdienst. Op gebedsbijeenkomsten wordt er al heel snel gevraagd of er voor genezing gebeden mag worden, als mensen mijn handschoentjes zien. Zelden wordt er naar de andere kant van mijn ziekte gevraagd: de positieve. Wat doet God in mijn leven dwars door mijn ziekte heen? Of misschien durf ik zelfs wel te zeggen: hoe gebruikt Hij mijn ziekte om mij een mooier mens te maken?

Op weg met Jezus

Ik ga mijn weg met Jezus. Soms verlang ik heel erg naar genezing. Dan strek ik me er weer een tijd naar uit. Bestorm de hemel met mijn vragen en verlangens. Vraag soms iemand voor me te bidden. Soms heb ik die behoefte helemaal niet. En in alle gevallen is mijn bede dat Jezus me genoeg zal zijn. Johannes 6 is daarbij mijn leidraad, omdat daar zo mooi gezegd wordt dat we verzadigd mogen leven, verzadigd van Jezus. Ik begrijp mijn weg niet. Maar ik kan wel zeggen, dat als je, zoals ik, geen andere keus heb dan te leven vanuit volle afhankelijkheid van Jezus, je wonderlijke dingen meemaakt in je leven. Pas werd ik uitgedaagd om de mijlpalen in mijn leven met God op te schrijven. Het bemoedigde me enorm te zien wat een lijst aan bijzondere en wonderlijke gebeurtenissen ik opgeschreven heb. 

Mijlpalen

Niet alleen kwam ik op mijn 21ste op een bijzondere manier tot een levend geloof. Dat op zich was al een groot wonder. Maar ook zijn gezwellen in mijn schildklier genezen na gebed (fantastisch als een arts de half-jaarlijkse punctie gaat verrichten en de gezwellen niet meer kan vinden), zijn mijn oren genezen na gebed. Twee keer zijn hardnekkige ontstekingen ter stond genezen na gebed. Maar ook heb ik verschillende mensen op hun sterfbed op een wonderlijke manier tot Jezus mogen zien komen en misschien had dat op mijn persoonlijk geloof wel een evengrote impact als de genezingswonderen. Mensen die letterlijk niets meer te verwachten hebben te mogen zien sterven in rust en vertrouwen op hun (op)nieuw gevonden Heer, is een wonder dat alles te boven gaat. Adembenemend ontroerend. Het zet ook je eigen geloof in een nieuw licht.

Tijd om te leven

Niemand hoeft jaloers te zijn op mijn pijn, maar God ziet naar me om op een wonderlijke manier. Ik moest al vele tegenslagen verwerken na ziekenhuisbezoeken, vele negatieve woorden van artsen aanhoren, maar toch nam mijn lot steeds weer een keer. In Jesaja 38 staat het verhaal van Hizkia. Hij krijgt van God extra tijd om te leven. Steeds weer krijg ik ook die tijd van God. Tijd om te werken en echt te leven met Hem. Althans, zo beleef ik dat. Soms wordt mijn leven stilgezet (zoals afgelopen jaar), maar niemand (die het zelf niet meemaakt) beseft, denk ik,  hoe zulke tijd je ongelooflijk dichtbij God kan brengen. Op de dagen dat ik weinig kan, besteed ik heel veel tijd aan gebed en Bijbellezen. Natuurlijk vraag ik God soms: "Waarom geneest u wel mijn schildklier en ook mijn oren, maar de rest niet?" En in de weken dat het erg slecht gaat, kan ik het soms wel eens vertwijfeld uitschreeuwen naar God: "Hallo, bent U daar eigenlijk nog wel?" En dan plotseling na weken gebed, vasten, gebed door anderen, komt er weer een ommekeer. Ik snap het niet. Niet waarom. Niet hoe. Niet waarom ik een weg van zoveel strijd moet gaan. Maar ik weet dat God me ziet en hoort en steeds weer voorziet als we Hem blijven zoeken. 

Geduld

Dit is enorm lastig uit te leggen aan mensen die zo vol zijn van Goddelijke genezing dat ze geen geduld hebben om te wachten op God en te zien dat God ook door ziekte heen werkt. En eerlijk? Ik heb vaak ook geen geduld, maar het helpt me voor ogen te houden dat de pijn me ook geestelijk gezien veel brengt. Het is echt lastig uit te leggen dat de pijn me in zekere zin ook een heel gezegend mens gemaakt heeft en maakt. Dat de pijn me helpt heel dichtbij Jezus te leven. Dat de pijn me helpt te dromen. Te dromen met God. Ik heb veel bijzondere dingen meegemaakt met God. Het heeft me een groot geloof gegeven. En grote dromen, die geen mens gelooft dat ik zal volbrengen. Ik kan ze zelf niet volbrengen, want ze zijn inderdaad te groot voor me. Maar God kan het wel. Ik ben meerdere malen in mijn leven stilgezet. Misschien wel om te gaan durven dromen. Om te gaan durven geloven. Om te leren vertrouwen. Wie zal het zeggen? Door alles heen kwam Job tenslotte ook heel dichtbij God. Job liet God niet los. En God liet Job niet los. Ik ben een eigenwijze dromer. Een dwaze gelovige. God gaat Zijn weg met mij. En ik met Hem. En zo is dat.