Woorden van Jezus
Een van mijn goede gewoonten -althans dat vind ik zelf- is een woord van Jezus lezen voor ik ga slapen en dat te overdenken.De woorden van Jezus zijn voor mij de kern van de Bijbel. Hij noemt zich de weg, de waarheid en het leven. Als ik iets van het leven wil ervaren, moet ik dus daar zijn. Het zijn mijn wegwijzers. Het zijn niet woorden om over te discussiëren, maar om recht tot mijn hart te laten spreken. Wat wil Jezus mij er mee zeggen en hoe werken ze uit in mijn leven? Natuurlijk gaan veel van Jezus woorden over geloof en vertrouwen. Maar even zoveel woorden of misschien wel meer -ik heb ze nooit geteld, dus het is maar mijn inschatting- gaan over recht en gerechtigheid, geven, geld en bezit, omgang met je naasten, oordelen (God) en niet-oordelen (mens), liefhebben, macht (God) en onmacht erkennen (mens) , zorg voor elkaar. Of wel: leven in het zicht van Koninkrijk. Geloven kan niet zonder praktische uitwerking en zonder intensieve zelfreflectie.
Meetlat
Wat me opvalt is dat in christelijke kringen het erg gebruikelijk is de nadruk te leggen op het oordelen en meten van anderen. Meetlatten leggen langs andermans gedrag om jezelf (en jouw uitleg van de Bijbel) te rechtvaardigen. Als een rechter de wereld inkijken en bordjes plaatsen: christelijk, niet-christelijk. Goed, fout. Schaap, bok. Het viel me weer eens op bij de drukte die er op sociale media ontstond bij de legalisatie van het homo-huwelijk in de VS. Poeh, wat hebben christenen het vreselijk druk met bordjes plaatsen. En het argument is dan dat "we" er een goede daad mee doen, want "we" helpen anderen zicht te krijgen op hun zonden en geven hen kans zich ervan te bekeren....
Jeuk
Hoe ouder ik word en hoe meer ik lees in de Bijbel, hoe meer jeuk ik er van krijg. Erge jeuk. Noem het maar allergie. Jezus is inderdaad confronterend en direct naar ons toe, naar mij toe. Hij houdt ons steeds weer een spiegel voor: Voldoe jij aan de wet? Je denkt het allemaal goed te doen, maar als het er op aan komt, hoe goed ben jij? Als iemand je jas afneemt, geef je dan ook je hemd? Als iemand je op je linkerwang slaat, keer je dan ook je rechter toe? Als je iemand geld leent, verwacht je het terug? Vergeef je? Heb je je vijand lief? Bezoek je de gevangenen? Kleed je de naakten en voed je de hongerigen? Wat heb je zelf echt nodig? En wat geef je weg van jouw overvloed? Hoe zit het met je nederigheid? Of doe je toch wel veel dingen om graag gezien te worden?
Als ik de woorden van Jezus lees, word ik stil. Stil, omdat ik direct weet dat ik nooit voldoe aan deze opdrachten. Stil, omdat ik weet dat ik me veel te druk maak over dingen waar ik het niet druk mee zou moeten hebben en me te weinig druk maak over de dingen die wel mijn energie zouden moeten krijgen. En dat ik Gods genade verschrikkelijk hard nodig heb. En dat ik nooit het recht heb een meetlat te pakken en bordjes te plaatsen en te prikken in het leven van anderen: "christelijk", "niet-christelijk".
Blind
In plaats daarvan geeft Jezus ons een prachtige boodschap: Vertel de mensen het goede nieuws! Vertel hen het Evangelie van vrede. Laat het zien met je leven, draag het uit met je hart. Vertel de woorden van hoop en genade. Ik ben niet volmaakt, maar probeer de Here Jezus te volgen in Zijn boodschap van genade, want ik was blind en Hij heeft me ziende gemaakt. En weet je wat ik nu zie, nu ik denk niet meer blind te zijn? Ik ben gaan zien dat ik op heel veel punten nog steeds erg slechtziende ben....
De wereld heeft Jezus nodig en niet ons oordeel. De wereld heeft mensen nodig die weten dat ze leven van en door genade. Die niet schreeuwen maar stil zijn. Stil van het besef dat je het je niet verdient je een volgeling van Jezus te noemen en het toch mag zijn. Stil en dankbaar.
Micha 6:8
Er is jou , mens, gezegd wat goed is,
je weet wat de Here van je wil:
niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.
