maandag 11 juli 2016

Wonderen

Wonderen. Grote groepen christenen worden er door getriggerd. Dat het steeds meer een splijtzwam wordt, een onderwerp á la doop, Israël en homoseksualiteit, blijkt wel aan het aantal reacties dat ik vorig jaar kreeg op mijn blog over pijnlijke opmerkingen voor een zieke, maar ook recent aan het aantal reacties dat op het blog van vriend/collega Wouter van der Toorn volgde: "De perfecte genezingsshow".

Geloven in wonderen, op straat uitstappen om wonderen te doen namens Jezus, lijkt een graadmeter te zijn geworden of je wel of niet "goed" gelooft. Krachtevangelisatie en “een bovennatuurlijke levensstijl” zijn in opkomst. Het fenomeen wonderen heeft me door mijn persoonlijke situatie (ziekte) de laatste drie jaar bovenmatig bezig gehouden. Stel toch eens voor dat ik genezen zou kunnen worden? En stel toch eens voor dat al die wonderen die mensen suggereren echt zijn dan ligt daar een schat om uit te delen aan mensen. Een schat om mensen God te laten zien. 

Hoewel ik de laatste jaren echt bijzondere dingen meegemaakt heb (o.a. de genezing van mijn schildklier), heb ik vooral ook heel veel pijn en verdriet overgehouden aan de wonderdoeners en ben ik gelukkig weer op aarde geland. Zieker dan drie jaar geleden, helaas.

Toch heeft mijn zoektocht langs evangelisten, genezingsdiensten, bevrijdingsconferenties en gebedsbijeenkomsten me iets opgeleverd: een heleboel levenswijsheid. Graag deel ik er iets van in dit blog.

1. Leef niet voor de toekomst, maar leef in het heden


Ik begin met een reactie van Facebook op het blog van Wouter:

Persoon A  Jezus houdt van mij Hij is mijn vriend, en een vriend wil je ook helpen en gezond zien, daarom geloof ik dat Hij ons wil en zal genezen. En als we toch nog ziek blijven komt het aan op Hem vertrouwen dat Hij ons toch wil genezen en dat noem ik geloof. Believe . 
Persoon B: En toen ging mijn diepgelovige kennis die kanker had toch dood. Wat is daarop jouw antwoord? Niet genoeg geloofd?
Persoon A: Soms doet GOD dingen op zijn manier en als GOD het de beste keuze vond om die diep gelovige die kanker had thuis te halen dan is dat GOD's keuze en dan is dat uiteindelijk veel beter want als je in de hemel bent dan is er geen pijn en verdriet meer en geen ziekte en ja wij zijn dan verdrietig maar je moet wel de hele bijbel lezen wij zijn op deze aarde bij woners vreemdelingen wij zijn burgers van het hemel rijk!!



Als zieke word je vaak gewezen op de hoop die voor je ligt. Het gaat nu niet lekker, maar kijk vooruit, ooit zal het goed komen. Lange tijd was dat een troost voor me: de heerlijkheid die in de toekomst zal worden geopenbaard en in geen verhouding staat tot het lijden van deze tijd. En nog steeds, heeft het iets troostrijks. Maar tegelijkertijd heeft het iets verlammends. Als of het heden er niet toe doet. Alsof alle pijn en moeite van nu lijdzaam ondergaan moeten worden met het oog op de toekomst. Of het leven nu niet de moeite waard zou zijn en het pas waarde krijgt als je òf geneest òf dood gaat.

Jezus zegt dat elke dag genoeg heeft aan zijn eigen kwaad. Dat we ons geen zorgen moeten maken voor morgen. En Hij wijst ons op een leven dat door lijden en moeilijkheden zal gaan. Ik vind het best opzienbarend dat Jezus ons niet steeds wijst op de mooie toekomst, in ieder geval niet zonder ook op het lijden te wijzen. En dat Hij zegt in het hier en nu te moeten leven. Hier op aarde moeten we werken aan dat Koninkrijk van vrede. En daarvoor zullen we in ons leven door lijden gaan. Lijden is part of the deal. Jezus zag de mensen die leden en keek niet weg. Sterker nog, het lijden van Jezus zelf neemt een grote plaats in in de goede boodschap. 

Hoe meer ik de woorden van Jezus lees, hoe meer ik besef dat ik nu moet leven. Dat ik er nu iets van moet maken. Dat ik nu leef. En dat Jezus me niet vraagt te leven voor de hemel, maar te leven voor de aarde. Voor de mensen om me heen. Voor de liefde. Dat dit is wat ik heb gekregen. Dit leven. Dat de kunst van het leven -met pijn- niet is te verlangen naar de toekomst, maar te leren leven in het heden. Ik heb lang geleefd voor de toekomst. Maar ik ben aan het leren te leven voor het heden.

Ja, ik ben een mens met pijn. Ik leef niet voor genezing of voor een hemels toekomstbeeld. Ik wil hier leven. LEVEN. En constant de spiegel voorgehouden worden dat God me niet wil zoals ik nu ben, dat ik mijn ziekte niet moet aanvaarden omdat God het niet wil, dat ik moet verlangen naar genezing, dat helpt me niet om nu te leven, te genieten. Ik wil niet meer bezig zijn met wat ik misschien ooit zou kunnen hebben. Ik wil dankbaar bezig zijn met dit leven.

2. Laat je niet manipuleren door mensen die je zwakte gebruiken om je geestelijk klein te maken.


Ik heb geleerd dat veel mensen meesters in manipulatie zijn en dat manipuleren het beste gaat als je de zwakke kant van iemand daarvoor benut. Manipuleren mensen je expres? Nee, dat wil ik niet geloven. Maar helaas, werd mijn ziekte de afgelopen jaren veelvuldig aangewend om mij geestelijk klein te maken. Een paar voorbeelden: “Als je niet belijdt dat de kritiek die je op mijn pastorale handelswijze hebt onterecht is, zal je niet genezen. God slaat je met een ziekte omdat Hij boos is dat je me beledigd hebt.” of “Je wilt niet dat we voor je bidden? Dan moet je het ook niet raar vinden dat je niet geneest natuurlijk.” of “Als je niet naar ons luistert, vind je ook geen genezing” en de variant “Als je niet doet wat we zeggen, zul je nooit genezen.” Ik heb deze zinnen in alle varianten gehoord. En het is natuurlijk de reinste manipulatie. Maar als je zelf ziek bent en verlangt naar genezing, ben je zeer vatbaar om hiernaar te luisteren. Ik heb één ding geleerd: Mensen die op deze manier met andere mensen omgaan, kun je het beste niet meer in je leven toelaten. Ze kosten je energie en ontnemen je de vrede die God wil geven. Houd rust en vrede als graadmeter aan. 

3.Wat is liefde? 


Ik heb geleerd wat liefde is. Ik bedoel echte onbaatzuchtige liefde waarover in de Bijbel gesproken wordt. Liefde kent geen ijdel vertoon, geen afgunst en verheugt zich niet over onrecht. Ze is niet grof en zelfzuchtig en is geduldig. Ja, ik heb geleerd wat echte liefde is. Of tenminste denk ik dat ik er aan geproefd heb. Ik vind echte liefde bij mensen die me bijven bezoeken, ook al genees ik niet. Ik vind het bij mensen die me goed genoeg vinden, zelfs met een ziekte. Ik vind het bij mensen die begrijpen dat ik bepaalde dingen niet kan en daar niet over zeuren. Ik vind het bij mensen die naar me luisteren zonder me te veroordelen. Die me niets verwijten als ik geen gebed wil.
Ik heb een ding geleerd: als je zwart-wit denkt, God-duivel, goed-kwaad, zonder enige nuances, dan verdwijnt de liefde. Als je de hele wereld wilt uitleggen en begrijpen door overal etiketjes "God" of "duivel" aan te hangen, dan is er geen ruimte voor liefde. Als je God denkt te begrijpen en anderen namens Hem de waarheid meent te moeten zeggen, dan is er geen ruimte voor liefde. In alle genezingswaan kwam ik weinig echte liefde tegen. Ik kwam vooral oordeel en etiketten tegen. God uitgelegd door de mens. Zo is het en als je anders gelooft, dan zul je niet genezen of dan hoor je er niet bij. 
C.S. Lewis schreef net na het sterven van zijn vrouw: "Mijn godsidee is geen goddelijk idee. Het moet iedere keer verbrijzeld worden. Dat doet Hijzelf. Hij is de grote beeldenstormer. Zouden we we niet bijna kunnen zeggen dat dit verbrijzelen een van de tekenen is van Zijn Aanwezigheid? De Incarnatie is het verhevenste voorbeeld; alle voorgaande ideeën omtrent de Messias worden erdoor in stukken geslagen. De beeldenstorm "ergert" de meeste mensen; zalig degenen die niet geërgerd worden.”
Veel beelden van God sloegen kapot de afgelopen jaren. Maar wat overbleef was mooier, groter en minder afgebakend. Het was niet claimend of oordelend. Niet zeker, duidelijk en vastomlijnd en het had alle kenmerken van de Agapè-liefde. Het bracht vrede en rust en een open vizier naar de mensen om me heen.

4. Jezus boodschap


Tenslotte heb ik iets geleerd over Jezus volgen. Jezus volgen is niet ik-gericht, maar gericht op de ander. Ik heb een christelijke wereld leren kennen waar men vooral bezig is met het zelf. Met het genezen van jezelf, het bevrijden van jezelf, het bevrijd blijven van demonen. Een wereld waar je elke dag moet strijden om geestelijk stand te houden. Een wereld die helemaal opgebouwd is rond het polijsten van je geestelijke zelf. En wat zegt Jezus? Hij zegt: “Kijk naar de ander!” Niet om de ander te oordelen, maar om de ander te dienen. En je dient een ander niet door hem de door jouw geclaimde waarheid door de strot te duwen, maar je dient de ander door in die ander iets van Jezus te zien. Jij moet de ander niet veranderen. Door het dienen van de ander zal de ander jou veranderen! Ik heb geleerd dat we te veel praten over hoe alles moet en wat onze waarheid nu precies inhoudt, te veel bezig zijn met geestelijk te strijden en grote woorden te spreken en te weinig bezig zijn met dienen: kleed de naakten, bezoek de zieken en de gevangenen, geef de hongerigen te eten en de dorstigen te drinken. Niet met grootst vertoon. Maar in het besef dat in het helpen van de minsten, we Jezus zelf zullen ontmoeten. Een tekst in de Bijbel die me momenteel erg raakt is deze: “Hij (Jezus) zal geen woordenstrijd aangaan en op straat zijn stem niet verheffen.” (Mat. 12:19). Willen we echt worden als Jezus? Laten we dan niet bezwijken onder grootheidswaan, maar beginnen bij het begin. De ander dienen in liefde. Liefde die niet veroordeelt, die niet ik-gericht is, die niet de waarheid claimt, maar alleen de Waarheid dient. Zonder grote woorden en groot vertoon. Maar in alle eenvoud en rust. En boven alles: met liefde.

Een wonder. Ja, wat is een wonder? Ik zou bijna zeggen: dat ik na deze drie jaar nog geloof. Maar buiten dat feit, wil ik het zeggen met de woorden van een goede vriend die Einstein citeerde: “Of doe alsof niets een wonder is of doe alsof alles een wonder is.” Een wonder is voor mij dat ik me ver-wonder over het leven, over de liefde over God. Dat er ruimte is om niet alles te moeten begrijpen en te moeten weten, maar dat God een geheim mag blijven, waarover ik me elke dag mag ver-wonderen. In stilte. In vrede. In rust. Met mezelf en met de mensen die ik op mijn pad ontmoet. 

2 opmerkingen:

  1. Hallo Annnemieke, Ik heb je stuk gelezen over wonderen. Ik als oud verpleegkundige heb wonderen gezien. Niet zozeer dat mensen genazen, maar dat ze de moed en kracht kregen om met hun ziekte om te gaan. Ik bid eigenlijk ook nooit voor genezing van een zieke , maar meer voor kracht en steun van Jezus Christus. Ik denk dat Jezus wel weet dat we beter willen worden toch? Als er geen zieken waren hadden we ook geen artsen en verpleegkundigen nodig. Ik hoop voor jou dat je met je ziekte kunt leren leven. Ik wens je alle goeds toe.

    BeantwoordenVerwijderen