woensdag 1 april 2015

Gedicht: Dood


Pasen

Nu is ze dood. Wat is dat dan?
Vraagt dochter, beetje bang.
Slaapt ze? Waar is ze nu?
Duurt dat erg lang?

Vrolijk, levenslustig.
Weemoedig denk ik aan
de dagen van toen.
Zie haar voor me staan.

Wie leeft, leeft niet alleen
Als je Jezus kent.
Wie sterft, sterft niet alleen
Als je met Jezus bent.

Verdrietig, met gebroken stem
antwoord ik haar ook blij:
Jezus sterft en staat weer op.
En daar is ze dan bij. 

Mijn dochter zucht
En fluistert zacht:
Ik denk het ook,
want Jezus wacht. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten