Storm
De donk’re wolken geven regen,
ik ploeter mij door ’t zware weer
hoop snel op ommekeer,
de wind krachtig tegen.
Aangemoedigd langs de wegen:
"Houd toch goede moed!"
roept de mensenstoet,
gedragen door hun zegen.
Verregend kijk ik even om,
de weg verdwijnt in vergezicht,
zie niet meer waarvan ik kom.
Voor me zie 'k als een Gezicht,
de zon achter een wolkkolom.
Even is het stralend Licht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten