Theologie

Ingewikkeld

Ik vind het ingewikkeld. Ontzettend ingewikkeld.
Bootvluchtelingen, asielzoekers, verslaafden, eenzamen, zieken. Nee, ik bedoel niet de politieke discussies. Ja, die zijn ook ingewikkeld. Ik bedoel meer onze houding als christenen in al de theologische discussies. die ontstaan naar aanleiding van deze thema's. Die ook. Die vooral. Eenheid, liefde, wat-zou-Jezus-doen. Ontzettend mooie woorden. We praten graag, discussiëren graag, bidden graag. En dan? Doen we ook wat? En wat dan?
Ik lees de laatste tijd elke dag woorden van Jezus. Steeds weer. Steeds meer. Ik wil het weten, wat zou Jezus doen? Wat moet ik doen en denken in al die theologische discussies? Welke kant moet ik kiezen?

De Weg

Ik vind het intrigerend dat de boodschap van Jezus nergens een discussieboodschap is. Laten we eens fijn met elkaar gaan praten, als een stelletje Farizeeën, over de “juiste” theologie. Nee, Jezus zegt: “Mensen luister. Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Er is één ding dat jullie moeten doen, eigenlijk twee: Heb me lief en volg me.” “Maar Jezus, we hebben het echt
druk hoor. We moeten er eerst nog over praten en nadenken en onze discussies afmaken, anders weten we toch niet of we echt de goede weg gaan”, hoor ik ons al zeggen. En in mijn gedachten zie ik Jezus voor me en zegt Hij:  “Nee, mensen, laat alles gewoon achter en volg me zonder verdere vragen. Ik zeg toch: Ik ben de weg. Aan de slag! Niet zo kletsen! ”

Ruimte

Ik denk wel eens, als we nu echt Jezus ruimte geven in ons leven en Hem aan het woord laten en ophouden met dat gediscussieer en de behoefte elkaar te meten naar de maatstaven van onze geloofsvisie en persoonlijke Bijbelinterpretatie, hoe zou christelijk Nederland er dan uit gaan zien?
Ik kan daar heerlijk over mijmeren. Een soort van hemelse dagdroom.

Even dagdromen

Niemand zou meer roepen dat een homoseksueel niet welkom is aan het avondmaal, maar in plaats daarvan wordt hij uitgenodigd om bij iemand te komen eten. De persoon loopt geen frustraties meer op van afwijzing. Geen pijnlijke ervaringen met de kerk en ziet hoe geweldig Jezus liefde is. Je bent welkom! Wow, dat verandert een mens pas echt!
De eenzame, vluchteling, asielzoeker, verslaafde wordt met open armen ontvangen. Want wat we doen voor de minste doen we voor Jezus! En ja, zij leren daardoor ten volle Jezus liefde kennen. Die werkt helend, bevrijdend. En eenzaam ben je nooit meer!
En de zieke, die wordt geen tekort aan geloof verweten of een gebrek aan verwachting of zonden. Ook wordt er geen “genezingstheologie” op los gelaten, maar de zieke wordt in liefde aan Jezus voeten gebracht en getroost. En de anderen hebben zoveel geloof dat de zieke terstond genezen wordt (oke, dat is een erg utopische gedachte en misschien niet recht doend aan het feit dat we in een gebroken wereld leven, maar ik vind het wel mooi. De slaaf werd tenslotte ook genezen door het geloof van de centurio (zie Matteus 8)).

Kom je eten? 

Maar ja, mijn theologie is vast kortzichtig, eenzijdig en simplistisch. Dus ik vrees, dat jullie daar dan eerst maar eens een tijdje over moeten gaan discussiëren voor we verder kunnen praten. Hoop niet dat anderen me het kwalijk nemen, dat ik in de tussentijd wel gewoon verder ga. Hoor wel wanneer jullie klaar zijn met discussiëren. Iemand ondertussen zin om te komen eten? Maakt me niet uit of je vluchteling, asielzoeker, oud- of jong, hetero- of homoseksueel, Moslim, christen of atheïst bent. Gewoon welkom! Waar heb je trek in?