Het Jezus-leven leven

De afgelopen tijd heb ik weer veel met mijn neus in de Bijbel gezeten. Heerlijk vind ik dat. Proberen een preek te schrijven die mensen 1) begrijpen 2) inspireert 3) wellicht een nieuwe invalshoek geeft om de tekst te lezen en 4) ook nog praktisch is. 

Theorie en praktijk

Maar door al die theorie, zou je bijna vergeten dat het Jezus-leven leven, zoals ik dat graag noem, vooral doen is. We kunnen elkaar klem zetten met teksten, aftroeven met betere exegeses en zelfs opzadelen met schuldcomplexen door namens God van alles tegen de ander te zeggen, maar als ik naar Jezus leven kijk, dan geloof ik niet dat dat Zijn bedoeling was. Gelukkig de man of vrouw die zeker weet dat hij/zij gelijk heeft…. Gelukkig de man die hoge eisen stelt aan het christen-leven van anderen, die wetten voorschrijft, mensen in een hokje duwt…..

Door de ogen van Jezus

Als er iemand mij inspireert is het Jezus. En als ik iets graag zou willen leren, is het de bijbel door Zijn ogen te kunnen lezen. Zou Hij bijvoorbeeld bedoeld hebben dat we ons als christenen terugtrekken in een kerkgebouw en onze missie-statements groot etaleren? Zou hij bedoeld hebben dat we mensen moeten kneden, zodat ze precies in ons kerkgenootschap passen? Zou Jezus bedoeld hebben dat we kerkstructuren bouwen en elkaar daarover in de haren vliegen? Begrijp me goed, ik zeg niet dat de kerk verkeerd is of dat we geen missie-statements mogen hebben. Wel vraag ik me af of dat hetgeen was Jezus voor ogen had, toen Hij zei dat we de wereld in moesten. Dat wat wij gekregen hebben voor niets, we ook weer voor niets moeten geven.

Tot leven wekken

Die laatste zin, komt uit Mat 10: 7-8. Jezus spreekt over het Koninkrijk van God: “En als u op weg gaat,  predik dan: Het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. Genees zieken, reinig melaatsen, wek doden op, drijf demonen uit. U hebt het voor niets ontvangen, geef het voor niets.”

Wat hebben we voor niets ontvangen? Als ik dat rijtje lees van wonderen, dan heeft het allemaal met leven te maken. Mensen ontvangen nieuw leven. Een geheeld leven (zieken). Een gereinigd leven (melaatsen). Nieuw leven (doden). Een bevrijd leven (bezetenen). Het Koninkrijk gaat over “tot leven gewekt worden”, “tot leven komen”. Iets dat niet in geld is uit te drukken. Volgens mij zegt Jezus hier: Jij bent tot leven gewekt -iets dat niet met geld betaald kan worden-, wek dan ook anderen tot leven.

Ontwaak

Het goede nieuws van Gods Koninkrijk heeft te maken met tot leven komen. Opbloeien. Tot inzicht en besef komen. Waarvan? Laten we eerst kijken waarvan niet: het gaat Jezus niet om offers, maar gerechtigheid en barmhartigheid (Gerechtigheid/barmhartigheid wil ik geen offers, Mat. 9:13). Het gaat Hem niet over allerlei regeltjes, maar over innerlijke gerichtheid (Geef, vast en bid in het verborgene, zie Mat. 6), het gaat hem niet om macht en vergelding, maar om liefde, dienen en vergeving (o.a. Mat. 5:39 En ik zeg jullie je niet te verzetten tegen wie je kwaad doet, maar wie je op de rechterwang slaat, ook de linkerwang toe te keren. ). Het Koninkrijk is in ons. Het is nabij gekomen voor wie ontwaakt zijn tot nieuw leven. Tot innerlijke verandering. 

Blazen

Afgelopen zondag preekte ik over Johannes 20: 19-23. Over: “Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie.”  De Vader zendt ons Jezus, om ons de vrede zelf te schenken. Met Goede Vrijdag zagen we een anti-climax aan het kruis. Jezus, wiens komst door “Vrede op aarde” werd aangekondigd, sterft aan haat en geweld van godsdienstige mensen, die menen daardoor God te dienen. En Jezus’ eerste woorden na het kruis aan zijn discipelen zijn: “Vrede zij met u”. Geen boosheid, vergelding of kwaadsprekerij. Een stroom van vrede wordt op gang gebracht. Jezus zendt dan, in dit gedeelte, de Heilige Geest door op zijn discipelen te blazen. Dat woordje blazen is een woordje dat maar één keer in het Nieuwe Testament voorkomt. Maar we vinden het wel terug in het Oude testament, in Genesis, bij de schepping van de mens waar God de mens levensadem in blaast. De adem van God brengt nieuw leven! Hoe mooi dat we dat juist hier vinden. De Vader stuurt Zijn Zoon, die net opgestaan is uit de dood om de Geest van nieuw leven in de mensen te blazen. De Geest van vrede! Als God zijn Geest uitstort in deze wereld geloof ik dat wie het ontvangen wil en ernaar leven gaat, nieuw leven, opstandingsleven, ingeblazen wordt. Ze gaan deel hebben aan die constante stroom van vrede en liefde, die na de opstanding van Jezus niet meer te stoppen is! En wie uit gaat in die stroom, mag zelf stromen. Overstromen. Overstromen van die Geest van vrede. Ze zullen vredestichters worden! Mensen van vergeving. Zij mogen dat nieuwe Koninkrijk van vrede laten groeien in deze wereld. Waar de oude mens dacht vanuit vergelding en boosheid, denkt de nieuwe mens, die leeft vanuit de nieuwe schepping, vanuit vergeving, vrede en liefde!

Dat is volgens mij ontwaken. Tot leven komen. En dan mogen gaan leven in de vrijheid waarin Gods Geest ons zet: Vrijheid om van elkaar te houden. Vrijheid om elkaar te vergeven en vergeving te ontvangen. Vrijheid om te leven zonder oordeel. Vrijheid om te genieten van Gods overvloedige genade, liefde en goedheid. Leef in de genade die Jezus voor ons zichtbaar maakte. Leef in de liefde van God. En leef verbonden met elkaar door de Heilige Geest. Want als we zo met elkaar gaan leven, dan leven we in die stroom, in de dynamiek van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. We mogen als het ware de vierde persoon in die “drie-eenheid” zijn. Meedoen in die stroom die het Koninkrijk zichtbaar zal maken op de aarde. Ik geloof dat dat het Jezus-leven is waartoe Jezus ons oproept. Een diep innerlijk ontwaken uit de dood. Een doods, onvruchtbaar leven, dat voortkomt als we blijven hangen in een ik-gericht leven, in gelijk hebben, in een leven waarin de bijbel verklaren belangrijker wordt dan Jezus zelf (mea culpa). 

Jezelf tegen het Licht houden

Spreek je over het Koninkrijk dan spreek je over een nieuw, veranderd leven. Een veranderd leven dat vrucht voortbrengt: liefde, vrede, vreugde, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. Allemaal vrucht van de Geest. Allemaal goede, liefdevolle en vredevolle eigenschappen. Eigenschappen die getuigen van innerlijke verandering. 

Ik geloof dat het een proces is. Niet een eenmalige gebeurtenis. Een proces van steeds weer bekeren (omkeren), steeds weer zoeken, steeds weer jezelf in/tegen het Licht houden en ontdekken waar de weg niet meer vruchtbaar is en niet meer gericht op (innerlijke) vrede, op Jezus zelf. “Vrede zij met u!” Wie durft het aan om zo op weg te gaan? Zo de wereld in te gaan? En uit te delen. Om niet.