De Goede Herder zit vast

Ik sta gebogen over het kopieerapparaat op de flexwerkplek. Er komen enge geluiden uit. Een verzorgende zit er ook te werken. "Wat is er?", vraagt ze met haar lieve stem. "De Goede Herder zit vast", zucht ik. "Wat zit er vast?", vraagt ze verbaasd. Ik kijk op van het kopieerapparaat: "De plaat van de Goede Herder voor mijn viering." Nu kijkt ze, terwijl ze naar me toeloopt, naar het beeldscherm van mijn computer waar een herder en wat schapen op staan.

"Het is toch nog lang geen Kerst? Dat is toch met herders?" "Nee", zeg ik. "Dit verhaal staat ook in de Bijbel en gaat over een Herder die een kudde schapen weidt. Een schaapje raakt zoek en Hij gaat het zoeken. En als Hij het vindt is het feest! Die Herder dat is Jezus. Ken je dat verhaal?" "Nee", zegt ze. "Ik ken alleen dat verhaal van de herders en dat Jezus geboren wordt." We hangen nu samen over het kopieerapparaat om te zien achter welk klepje de Goede Herder vast is komen te zitten. "Waarom gaat die herder dat schaapje dan zoeken?" Ik leg uit dat het schaapje verdwaald is, en dat Jezus zoveel van mensen -dat zijn de schaapjes- houdt, dat Hij juist op zoek gaat naar dat ene afgedwaalde schaapje dat de weg naar Hem niet meer kan vinden. En feest viert als Hij het gevonden heeft. "Ja", zegt ze, terwijl we samen alle klepjes openen die we kunnen bedenken om te zien waar de Goede Herder is gebleven "dat is wel mooi enzo, maar als ik naar jouw kerk ga, dan willen ze me daar echt niet hoor. Ik ben Hindoe. En waarom zou Jezus me dan willen? En in de kerk schoppen ze er toch iedereen uit die gaat scheiden enzo." Inmiddels zitten we samen voor het kopieerapparaat met zwarte handen van de inkt. De goede Herder is nog steeds spoorloos. "En wie zou er feesten om mij?", voegt ze nog toe. Inmiddels ben ik blij dat de Goede Herder zich zo goed verstopt. "Mag ik je dan nog een verhaal uit de Bijbel vertellen? Ken je het verhaal van de verloren zoon?" Ze kijkt even op. "Nee, ik ken eigenlijk verder geen bijbelverhalen, behalve het Kerstverhaal, want dat heb ik een keer in jouw kerstviering gehoord." Natuurlijk, afgelopen jaar had ik als thema de herders. En terwijl we wat knopjes op het kopieerapparaat indrukken en proberen het ding te resetten in de hoop, dat het dan verraadt waar de Goede Herder is vastgelopen, vertel ik: "Een Vader had twee zonen. Een hielp heel goed mee en de ander wilde vast de erfenis en ging de wereld in. " "Lekker reizen en dansen enzo" stelt ze lachend vast. "Yep", antwoord ik. "Maar het geld raakt op en hij raakt aan lager wal en besluit terug te keren naar zijn Vader. Wat denk je dat die doet?" Ze denkt na. "Nou, die zal die zoon er wel van langs geven." "Nee", zeg ik, "Hij staat al op de uitkijk, heeft zijn armen wijd open en rent naar zijn zoon toe en sluit hem in de armen. Hij is zo blij! Dan geeft hij hem prachtige kleren en viert een groot feest." "Wow", zegt ze. "Ja, zoveel houdt God van verloren mensen. Er is altijd een weg open naar Hem. Niets wat je ooit gedaan hebt, kan daar iets aan veranderen. Je mag gewoon naar Hem toe gaan." Ze kijkt me blij aan. "Wat een mooi verhaal, dat ga ik aan mijn zoontje vertellen." En dan wijzend op een klein puntje papier dat achter een klepje vandaan komt: "We hebben de Goede Herder gevonden!" Helemaal verkreukeld en onder de inkt komt de Goede Herder met het verloren schaapje te voorschijn. "Ja", zeg ik, "We hebben Jezus toch maar mooi gevonden!"


Annemieke Bosman: echtgenote| moeder | geestelijk verzorger | redacteur IkzoekGod.nl Facebook