Lieve reisgenoten op de weg van Jezus,
"Maar het Woord van God/de Bijbel zegt, dat homo’s…."
"Maar God heeft de zondaar lief, maar niet de zonden…."
"Maar je bent geen echte (bijbelgetrouwe) christen als je je niet afkeert van….."
Al lang reageer ik niet meer op mensen die op Facebook dit soort reacties schrijven. Maar na weer een golf van dergelijke uitspraken gelezen te hebben als reactie op de ondertekening van het “homoseksualitiet-is-zonde-verdrag” in de VS, wilde ik toch reageren. Dus daarom een open brief aan al die bijbelgetrouwe reageerders.
Ik zou jullie, reisgenoten, iets willen vragen. Wat/wie is het “Woord van God” volgens de Bijbel? Dat zal niet heel moeilijk te beantwoorden zijn. Lees Johannes 1. Jezus is het Woord van God. Misschien mag ik daarom zo vrij zijn om in dit schrijven Jezus als middelpunt van ons denken te plaatsen. Interessant genoeg kon Jezus niet aan onze Bijbel refereren, gezien die in zijn tijd nog niet bestond. We kunnen wel proberen naar de Bijbel te kijken door de ogen van Jezus. Misschien wil je even met me meedoen in dat gedachte-experiment.
Als Jezus het centrum van ons denken vormt, dan is het grootste gebod, zoals Jezus zelf zegt: “God liefhebben en daaraan gelijk je naaste liefhebben als jezelf.” Of met andere woorden, geloof gaat om de relaties die je hebt met anderen. Met God, maar even belangrijk met de mensen om je heen. Wie zijn je naasten volgens Jezus? De wet in die tijd zei dat dat boven alles je geloofsgenoten waren. Maar Jezus zei: “De mensen liefhebben die hetzelfde als jij denken, dat is niet zo moeilijk. Ik draag je op om zelfs je vijanden lief te hebben.” Nu komen we bij de kern van het evangelie. Om je vijanden lief te hebben, moet je hen eerst vergeven. Hen niet aanrekenen wat ze jou aandoen. En als je je vijanden kunt vergeven en in de armen kunt sluiten, dan worden ze je….naasten. De boodschap van het evangelie van Jezus is dat God vergeeft, zonder dat er van ons iets tegen overstaat, zoals goede werken of offers. Hij heeft ons al vergeven en als teken daarvan, om dat zichtbaar te maken, zagen we Jezus sterven aan het kruis en opstaan. En nu wordt ons, die weg van Jezus willen volgen, gevraagd om te doen zoals God. Vergeef zonder voorwaarden en heb lief zonder voorwaarden.
Ik hoop dat je me nog volgt. Misschien is je reactie nu: “Ja, ho, even, dit gaat te snel. God oordeelt ook. Wat nu “zonder voorwaarden”? We moeten wel heilig en goed leven.” Ja, Jezus vertelt ons over oordeel. Heb je jezelf wel eens afgevraagd aan wie hij zich richt als hij over oordeel spreekt. Hij richt zich tot drie groepen: De Farizeeërs (in de meeste gevallen) de grote kring van Joodse luisteraars en volgelingen en de kleine kring van discipelen. Valt je hierin iets op? Jezus spreekt tegen mensen die al in God geloven! Ga de teksten maar eens na waarin Jezus over oordeel spreekt. Hij spreekt niet tegen mensen “die God nog niet kennen”, “die er op los leven (in onze ogen)”. Jezus spreekt oordeel uit over gelovigen. Dat is vreemd, zou je denken. Maar als je Jezus denken volgt is het dat niet.
Om dat te begrijpen moeten we eerst zien hoe Jezus de mensen behandelt die in die tijd door de maatschappij buitengesloten werden, door de onder andere de reinheidswetten: de vrouwen, de zieken, de bezetenen. Maar ook de niet-Joden. De niet-Joden werden gezien als vijand van Israël. En vijanden van Israël waren vijanden van God. Althans, dat dachten de meeste Joden. En als de Messiaanse dag zou komen, zou God de vijanden oordelen.
Hoe staat Jezus tegenover de buitengesloten en de “vijanden” van de Joden? Ga de wonderen maar eens langs. In de meeste gevallen gaan de wonderen over het heelmaken, het insluiten in de gemeenschap van mensen, die door de Joden, de Farizeeërs en de discipelen buitenspel gezet werden of zelfs als vijand gezien werden. Zij mochten niet meedoen want ze waren onrein of ze waren vijanden van het volk Israël, hadden andere goden of beleden hun geloof op een verkeerde manier. Zij hoorden er niet bij. Zij hadden niet de juiste graad van heiligheid…..
En wat doet Jezus? Jezus “geneest” hen of “maakt hen heel”, nadat ze "kapot" gemaakt waren door het oordeel van mensen. Zelf vind ik dat laatste, heel maken, een mooiere vertaling. Jezus maakt mensen heel. Ze horen erbij. Zij die uitgesloten worden door de gelovigen van die tijd worden door Jezus omarmd en mogen meedoen. Niet op de laatste plaats, waar ze naartoe verwezen werden door de maatschappij, maar op de voorgrond, als eerstelingen. De laatsten worden de eersten in het koninkrijk van God.
Maar dat oordeel van Jezus dan? Is het je misschien opgevallen dat Jezus niet tegen “de uitgeslotenen” die hij ontmoet zegt: “Jij doet het fout en als je je niet bekeert dan verwijs ik je naar de hel?” Nu komt het heikele punt. Hij zegt het tegen de gelovigen. Hij zegt het tegen de gelovigen die anderen buitensluiten: als jij je niet omkeert, als jij niet gaat zien dat God alle mensen liefheeft, ook die het in jouw ogen niet goed doen, als jij niet gaat beginnen vijanden lief te hebben, als jij niet stopt met oordelen, dan ontvang je hetzelfde oordeel als jij anderen nu toewenst. Dan word jij buitengesloten in Gods koninkrijk.” Of wel: als jij mensen naar een hel verwenst, dan zal ik je meten met de maat waarmee jij anderen meet. En ik zal je oordelen met het oordeel waarmee jij anderen oordeelt. Je zult lijden aan je eigen oordeel.
Toen ik voor het eerst de Bijbel begon te lezen vanuit het gezichtspunt van Jezus, toen snapte ik voor het eerst die zin die Jezus aan het kruis sprak: “Vader, vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen.” Ai. Die kwam binnen. “Vader, vergeef het me, want ik wist niet wat ik deed.” Hoe vaak hebben mijn woorden bijgedragen aan scheiding in plaats van heelwording, aan vijandschap in plaats van vrede? Hoe vaak stond ik in die menigte die naar Jezus luisterde, maar het niet begreep. Hoe vaak dacht ik dat God de mensen die ik beoordeelde als zondaar, ook wel zou beoordelen als zondaar? Dat de mensen die ik zag als “vijand”, God ook wel zou zie als vijand. Hoe klein had ik de genade van God gemaakt…..
Zonden. Ik leerde altijd zo mooi dat het betekende “je doel missen”. Jezus laat het ons aan het kruis zien, waar hij door de menigte gekruisigd wordt. Ja, door mij dus ook. De menigte die die boodschap van naastenliefde en je vijanden liefhebben niet kon vatten en daardoor inderdaad haar doel miste. De menigte die een “zondaar” nodig had, een zondebok, om alle woede op te botvieren in de naam van hun god/goden. Om zichzelf te kunnen verheffen boven de “zondaars”, “de vijanden van het volk”. Jezus was een bedreiging. Zijn woorden waren een bedreiging. Maar Jezus vocht niet terug. Hij liet het gebeuren. “Vader, zij weten niet wat ze doen.” Na drie dagen stond hij op. Onze vijandschap, onze haat, onze tekorten in het liefhebben van de ander, dat grote gebod, worden hier doorbroken. Hier is de mens die het ons leert. De duisternis wordt overwonnen door het licht. Vijandschap door vrede. "Vrede zij met u."
Het is een heel verhaal. Het is het verhaal van Jezus. Het Woord van God. Toen ik zo leerde denken en zo leerde kijken, zag ik de tollenaars, de zieke vrouwen, de "bezetenen", de outcast van deze tijd, degenen die in deze samenleving buitenspel gezet worden. Hoe we hen pijn deden. Juist als christen. Ik zag hoe Jezus ons vroeg om hen in onze armen te sluiten. In onze harten. Hoe hij vroeg om niet te polariseren. Om elke mens als mens te zien, als mens om van te houden en in wiens ogen we Jezus mogen herkennen. Ook de Moslim buurman, ook de mopperende oude overbuurvrouw en ook die homo. Niet om hen buiten te sluiten, pijn te doen met onze polariserende woorden "namens God" (maar niet van God!), maar om hen in onze harten te sluiten, daar waar God is. Om Jezus te ontmoeten. Om Jezus te ontmoeten in hen. Om werkelijk in die bevrijdende genade van God te gaan leven.
Misschien is er een weg die niet langs oordeel gaat. Misschien is er een weg die niet polariserend werkt. Misschien is er een weg van vrede. Misschien is er een weg die onze haat en vijandschap stopt. Ik geloof er in. Ik geloof in de weg van Jezus. Ik geloof in genade en barmhartigheid. En ik geloof dat als we de wereld gaan zien door de ogen van Jezus, het ons leven en denken op zijn kop zet. Ja, vooral ook het leven en denken van veel christenen.
Ik wens al mijn reisgenoten een goede reis, vol van Gods genaderijk boodschap van liefde, barmhartigheid, ontferming, bewogenheid.
Annemieke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten