Voor of tegen?

Vanmorgen ging de preek over Matteüs 14: 13-21, de wonderbare spijziging. De dominee legde in het begin van haar verhaal de nadruk op “vijfduizend man, vrouwen en kinderen niet meegerekend.” Dat was de Joodse manier van tellen. Je telde pas mee als je mannelijk was en boven de twaalf jaar. Voor Jezus telden de vrouwen en kinderen echter wel mee. Zij kregen ook te eten.

Genderneutraal

Ze begon haar preek met de actualiteit: het gesprek over de NS die “Goedemorgen dames en heren” wil vervangen door het genderneutrale “Goedemorgen reizigers” of iets in die richting. Dat er over nagedacht en gepraat werd, dat was niet hetgeen haar boos maakte. Maar wel de ongenuanceerdheid, de hardheid van veel mensen die reageerden, zowel christenen als niet-christenen. En ik ben het volledig met haar eens. Het geschreeuw. Op mijn tijdlijn verscheen zelfs een petitie die gedeeld werd door een christen, om “ons tegengeluid” te laten horen. Dit werd me gevraagd om te ondertekenen:

Geachte NS, geachte gemeente Amsterdam,
Wij, ondergetekenden, menen dat u helemaal het spoor bijster bent met uw nieuwe 'genderneutrale' taalgebruik.
Wij wensen iedereen het beste toe, maar alle mensen voortaan anders aanspreken omwille van een extreem kleine minderheid, die zich niet identificeert als man óf vrouw, is waanzin.
Gemeentes en semipublieke bedrijven als de NS horen zich ideologisch neutraal op te stellen, in plaats van te buigen voor de wensen van een kleine groep activisten die het contact met de realiteit blijkbaar verloren is.
Wij willen niemand beledigen, maar de woorden 'dames en heren' tot discriminatie verklaren, raakt kant noch wal.
Wij verzoeken u dan ook zich te herbezinnen op dit beleid en het terug te draaien.

We zijn tegen

Ideologisch neutraal, contact met de realiteit verloren? Waar hebben we het hierover? We hebben het over een bedrijf dat nadenkt over zijn omroepboodschap en kiest voor een wat neutralere term om meer mensen het gevoel te geven erbij te horen. En o ja, misschien gaat het hier over marketingstrategieën en dergelijke. Dat er ook een argument van geld speelt, zal best. Maar daar wil ik het nu even niet over hebben. Ik wil het hebben over de mensen die altijd tegen iets zijn. En in het bijzonder christenen die tegen zijn. Soms lijkt het wel het handelsmerk van christenen. “We” zijn tegen homoseksuele relaties, tegen abortus, tegen euthanasie, tegen zondagsopenstelling van winkels, tegen rappers die over een kind van de duivel zingen. We zijn tegen sex voor het huwelijk en tegen het huwelijk van mensen van gelijk geslacht, tegen scheiden en tegen het al te frivool gekleed gaan. (Gelukkig zal niet elke christen zich in dit rijtje herkennen.)

Identiteit

Wat is dat toch dat zoveel mensen hun identiteit putten uit hetgeen ze tegen zijn? Geeft het een goed gevoel dat jij zelf niet zo denkt, niet zo bent, niet zo doet? Wij helemaal anders….. Het doet me denken aan het verhaal van de Farizeeër en de tollenaar, waar de Farizeeër God dankt omdat hij gelukkig niet zo is als de tollenaar (Lucas 18:9-14). Je identiteit laten bepalen door je te meten aan anderen, door gedrag waar jij je gelukkig niet mee bezig houdt, waarom doen we dat eigenlijk? Ik denk dat het gaat over macht, status, aanzien. Je beter wanen dan… Boven anderen staan.

Is het je wel eens opgevallen dat Jezus dit nooit doet? Dat Hij nooit tegen zijn discipelen zegt: “Jullie zijn beter dan de tollenaars, de hoeren, de landlopers en de Samaritanen.” Dat Hij nooit mensen buitensluit om wie ze zijn. Dat Hij juist het tegenovergestelde doet: De hoeren en tollenaars omarmen, de vrouwen en kinderen insluiten in zijn verhaal? En wie er ruzie maakt om wie de beste plaats heeft en wie de grootste is, even subtiel wijst op wie de grootste zijn in zijn Koninkrijk? De laatsten, want die zullen de eersten zijn.

Wij zijn voor

Waarom willen we onze identiteit bepalen door te wijzen op hoe we gelukkig niet zijn, door te wijzen op waar we tegen zijn? Ik denk dat Jezus ons het tegenovergestelde leert: onze identiteit te bepalen door waar we voor zijn. Wij (en dan spreek ik namens mijzelf en hopelijk namens een grote groep andere volgelingen van Jezus) zijn voor de liefde. Wij zijn voor het insluiten van mensen (in plaats van buitensluiten). We zijn voor het liefhebben van onze vijanden. We zijn voor het zorgen voor anderen. Wij zijn voor radicale zelfopofferende liefde. Wij zijn voor het kiezen van de minste plaats. Wij zijn voor ons leven delen met andere mensen. We denken niet in een wij- en een zij-groep. We zijn voor   de liefde die alles overstijgt, die grenzen tussen mensen laat wegvallen, die muren afbreekt en die niet oordeelt en niet kwaadspreekt. Wow, wij zijn VOOR! 

Bevrijdend

Ik kan je zeggen, dat het ontzettend bevrijdend is om niet meer mijn identiteit te moeten bepalen door waar ik tegen zou moeten zijn. Maar mijn identiteit te laten bepalen door waar ik voor ben. Als ik voor de Liefde ben, en daar mijn eigen identiteit als geliefd mens  door laat bepalen, als mens die deel uit maakt van dat grote geheel van de mensheid, van de mensheid waarvoor Jezus kwam om zijn liefde te laten zien, ja, inderdaad aan alle mensen, dan hoef ik me niet meer te meten. Ik heb er geen belang bij om wie ik ben te laten bepalen door waar ik tegen ben. De opdracht die Jezus ons gaf, is om de verbondenheid te ontdekken met alle mensen. Om het oordeel achter ons te laten. Niet mee te gaan in die wereldse krachtmeting. 

Wanneer leren we het?

En om terug te komen op de dominee. Voordat ze ging bidden vertelde ze, dat nog niet zo lang geleden haar zoon een dochter geworden was. Zo, die hakte erin bij mij. Dat maakte me stil. We praten niet over een marketingstrategie. We praten hier over een mens. Wat moet er door haar en haar dochter heen gaan in deze tijd, lezend op Facebook en andere sociale media hoe iedereen soms keihard oordeelt. En het enige wat ik toen dacht was: Wanneer leren we de mens te zien en te leven vanuit de liefde? Ik bedoel, de Liefde, de radicale, niet-oordelende zelfopofferende liefde. Ik ben vóór.